Rynek pelletu szybko rośnie, a wraz z nim oczekiwania wobec jakości paliwa. Europa odpowiada za ok. 55% światowej produkcji pelletu, a konsumpcja w UE wzrosła z 29,8 mln ton w 2024 r. do prognozowanych 32,7 mln ton w 2025 r. To skala, przy której jednolite zasady i jasne oznaczenia nie są „miłym dodatkiem”, tylko koniecznością.
Rok 2025 to także nowe regulacje dla biopaliw stałych. Materiały przedstawione przez Polską Radę Pelletu pokazują m.in. definicję pelletu drzewnego (średnica granulek 6–8 mm, wilgotność ≤10%, popiół 0,5–1,2%) oraz checklisty i wzory dokumentów, które przedsiębiorcy mają stosować. Kluczowy jest wymóg badań w akredytowanych laboratoriach (PCA/ILAC-MRA) i przechowywania świadectw jakości – wszystko po to, by parametry na papierze dało się zweryfikować w praktyce. Jeśli pellet spełnia wymagania jakościowe to należy to odpowiednio potwierdzić.
W odpowiedzi na obecną sytuację Polska Rada Pelletu rozwija program Dobry Pellet – z jasno opisanymi zasadami, etapami certyfikacji i klasami jakości A1/A2. Co ważne, wymogi obejmą nie tylko producentów, ale też składy opału prowadzące sprzedaż detaliczną. Odpowiedzialność za zgodność produktu z wymaganiami ponosi podmiot wprowadzający pellet do obrotu, a mapa i materiały programu mają być publicznie dostępne na stronie Rady.
W skrócie: rosnący popyt + nowe prawo + przejrzysta certyfikacja = czytelne zasady dla firm i realna gwarancja jakości dla klientów. „Dobry Pellet” porządkuje rynek, ujednolica wymagania i daje prosty sygnał na półce: oznaczenie A1/A2 po badaniach w akredytowanym laboratorium to nie marketing, tylko potwierdzony standard.
Poprawa jakości powietrza - Pellet na świecie
Pellet drzewny jest dziś jednym z najważniejszych biopaliw na świecie, a jego znaczenie wciąż rośnie. Dane pokazują, że w 2024 roku globalna produkcja pelletu przekroczyła 60 mln ton. Największym producentem i konsumentem pozostaje Europa, odpowiadająca za 55% światowej produkcji.Trendy rynkowe i perspektywy
- W programie Czyste Powietrze w 2025 roku odnotowano wzrost zainteresowania pelletem drzewnym o 70%.
- W Polsce funkcjonuje ponad 17,8 mln źródeł ciepła, z czego 45,25% to paliwa stałe. Nadal dominują kotły węglowe i węglopochodne (55,95%).
- Szacuje się, że konieczna będzie wymiana ok. 400 tys. instalacji, z czego nawet 60–100 tys. może zostać zastąpionych kotłami na pellet. Potencjał rynku to dodatkowe 230–330 tys. instalacji, co oznacza zapotrzebowanie na ok. 1 mln ton pelletu rocznie.
- Prognozy wskazują, że do 2027 roku globalna konsumpcja pelletu będzie rosła średnio o 10 mln ton rocznie. To oznacza, że w ciągu zaledwie kilku lat rynek może zwiększyć się nawet o jedną trzecią względem obecnego stanu. Tak dynamiczny przyrost potwierdza, że pellet staje się kluczowym paliwem w transformacji energetycznej.
Nowe regulacje 2025
- 8 maja 2025 r. Minister Klimatu i Środowiska wydał rozporządzenie wykonawcze określające wymagania jakościowe dla pelletu i brykietu drzewnego. Weszło ono w życie 24 maja 2025 r.
- Równolegle procedowany jest projekt ustawy o systemie monitorowania jakości paliw i biopaliw stałych (planowana publikacja – 3 czerwca 2025 r.).
- Rozporządzenia obejmują również wzór świadectwa jakości biopaliwa stałego oraz metody pobierania próbek i sposoby deklarowania parametrów jakościowych.
Kluczowe wymagania
Pellet musi spełniać określone normy jakościowe, m.in. dotyczące wilgotności, zawartości popiołu i frakcji. Producentów i dystrybutorów zobowiązano do wystawiania świadectw jakości i przeprowadzania badań w akredytowanych laboratoriach. Nabywcy powinni otrzymywać wraz z dostawą pelletu dokumentację potwierdzającą jego parametry. W praktyce rok 2025 stał się przełomowy dla branży, gdyż nowe przepisy mają na celu uporządkowanie rynku biopaliw stałych, wyeliminowanie produktów niskiej jakości oraz dostosowanie polskich regulacji do standardów unijnych.Znaczenie Europy
Choć pellet jest produkowany również w Ameryce Północnej czy Azji, to właśnie Europa pozostaje centrum tego rynku – nie tylko wytwarza najwięcej, ale też konsumuje największe ilości. Widać to w danych, które w kolejnych częściach webinaru zostały przedstawione osobno dla Europy:- produkcja: 24,5 mln ton w 2024 r., prognoza na 2025 r. – 22,7 mln ton,
- konsumpcja: 29,8 mln ton w 2024 r., prognoza na 2025 r. – 32,7 mln ton.
Wnioski globalne
Pellet nie jest już niszowym paliwem – to rynek liczony w dziesiątkach milionów ton. Popyt rośnie szybciej niż produkcja, co rodzi potrzebę importu i dodatkowo zwiększa znaczenie rynków międzynarodowych. Tak szybki rozwój wymaga jasnych norm i certyfikacji, aby zachować zaufanie klientów i stabilność jakości.
Europa a biomasa drzewna i normy jakościowe
Europa od lat pozostaje największym producentem i jednocześnie konsumentem pelletu na świecie. To tutaj paliwo to znalazło najszersze zastosowanie.⠀
W 2024 roku na kontynencie wyprodukowano około 24,5 mln ton pelletu, podczas gdy zapotrzebowanie wyniosło aż 29,8 mln ton. Już wtedy widać było wyraźny deficyt, który musiał zostać uzupełniony importem. W kolejnych latach ta dysproporcja ma się jeszcze pogłębiać. Szacunki na 2025 rok wskazują, że produkcja spadnie do poziomu 22,7 mln ton, a konsumpcja wzrośnie do 32,7 mln ton. Oznacza to lukę przekraczającą 10 mln ton, którą Europa będzie musiała pokrywać zakupami na rynkach zewnętrznych.⠀
Tendencja ta ma swoje źródło w polityce klimatycznej i rosnącej popularności pelletu jako paliwa odnawialnego. Z jednej strony kontynent dysponuje rozbudowaną infrastrukturą produkcyjną, z drugiej – popyt przewyższa możliwości wytwórcze. Coraz więcej krajów unijnych promuje pellet jako alternatywę dla węgla czy gazu, co napędza zużycie zarówno w domowych kotłach, jak i w dużych instalacjach energetycznych.⠀
Europa staje więc przed poważnym wyzwaniem. Jeśli nie zwiększy własnej produkcji, pozostanie w dużej mierze zależna od importu, zwłaszcza z Ameryki Północnej. Jednocześnie konieczne staje się zapewnienie wysokiej jakości pelletu dostępnego na rynku, aby przy tak ogromnym popycie uniknąć ryzyka obniżenia standardów. W tej sytuacji certyfikacja staje się narzędziem niezbędnym – gwarantuje konsumentom pewność, że wybierają paliwo bezpieczne, wydajne i zgodne z normami. Pellet drzewny w krajach Unii Europejskiej podlega jednolitym wymaganiom jakościowym, których podstawę stanowią normy europejskie ENplus. System certyfikacji obejmuje kilka klas – ENplus A1, ENplus A2 oraz ENplus B – różniących się dopuszczalnymi parametrami takimi jak wartość opałowa, zawartość popiołu, poziom wilgotności czy średnica granulatu. Najwyższą jakość reprezentuje klasa A1, przeznaczona głównie do użytku domowego w nowoczesnych kotłach i piecach, gdzie szczególnie istotne jest niskie zanieczyszczenie oraz maksymalna efektywność energetyczna. Klasa A2 znajduje zastosowanie w większych instalacjach grzewczych, natomiast klasa B przeznaczona jest głównie do celów przemysłowych. Wdrożenie jednolitych norm ENplus na poziomie europejskim ma na celu ułatwienie handlu wewnątrz wspólnoty, zapewnienie przejrzystości dla konsumentów oraz eliminację produktów niskiej jakości, które mogłyby szkodzić urządzeniom grzewczym. Również w Polsce system ten jest powszechnie stosowany i stanowi podstawowe kryterium zarówno w sprzedaży krajowej, jak i w eksporcie, gwarantując, że pellet spełnia rygorystyczne wymogi bezpieczeństwa, efektywności i ekologii obowiązujące na rynku europejskim. Norma ENplus wprowadzona na poziomie europejskim jest ściśle powiązana z międzynarodową normą ISO 17225-2, która również definiuje wymagania jakościowe dla pelletu drzewnego, ale w nieco szerszym, globalnym kontekście. Podstawowe parametry – takie jak zawartość wilgoci, popiołu, wartość opałowa czy wytrzymałość mechaniczna granulatu – w obu normach są zbliżone, jednak ISO 17225-2 wprowadza bardziej szczegółową klasyfikację, wyróżniając m.in. kategorie I1, I2 oraz I3 (dla pelletu przemysłowego) i A1, A2, B (dla pelletu konsumenckiego). W praktyce oznacza to, że pellet klasy ENplus A1 odpowiada jakości ISO A1, natomiast ENplus A2 i B pokrywają się z kategoriami ISO A2 i B. Różnice widoczne są głównie w zakresie dodatkowych kryteriów – norma ISO bardziej precyzyjnie określa dopuszczalne poziomy pierwiastków śladowych, takich jak azot, siarka czy chlor, co ma szczególne znaczenie przy spalaniu w dużych instalacjach przemysłowych i elektrowniach biomasowych. ENplus kładzie natomiast większy nacisk na praktyczne aspekty użytkowe i marketingowe – certyfikat ENplus jest rozpoznawalny w całej Europie i pełni rolę znaku jakości, który dla konsumentów końcowych stanowi gwarancję wysokiego standardu paliwa. Dzięki temu producenci pelletu działający na rynku europejskim często stosują oba oznaczenia równolegle, podkreślając zgodność ze standardami ISO, ale jednocześnie korzystając z prestiżu i rozpoznawalności marki ENplus.
Polska w centrum zmian – potencjał i moce produkcyjne
Polska należy dziś do grona liczących się producentów pelletu w Europie. Łączne moce wytwórcze krajowych zakładów szacuje się na około 3,5 mln ton rocznie, co daje Polsce istotną pozycję wśród największych graczy na kontynencie. W 2024 roku faktyczna produkcja wyniosła jednak mniej – około 2,6 mln ton, co oznacza, że potencjał nie jest jeszcze w pełni wykorzystany. Krajowy rynek rozwija się dynamicznie, a popyt rośnie z roku na rok. Wynika to zarówno z rosnącej świadomości ekologicznej społeczeństwa, jak i z nowych regulacji, które zachęcają do rezygnacji z węgla na rzecz odnawialnych źródeł energii. Pellet stał się atrakcyjną alternatywą – czystą, wygodną w użytkowaniu i coraz bardziej dostępną. Polska stoi jednak przed wyzwaniem podobnym jak cała Europa – potrzeby konsumentów mogą szybko przekroczyć krajowe możliwości produkcyjne. Z jednej strony istnieje konieczność zwiększania skali wytwarzania, z drugiej – równie ważne staje się utrzymanie wysokiej jakości paliwa. W tej sytuacji certyfikacja nabiera szczególnego znaczenia, bo pozwala oddzielić pellet spełniający rygorystyczne normy od produktów przypadkowych, które mogłyby obniżyć zaufanie klientów do całej branży. Polska, mając tak duży potencjał produkcyjny i rosnący rynek wewnętrzny, może stać się jednym z liderów transformacji energetycznej w regionie. Warunkiem będzie jednak skuteczne wdrożenie systemów jakościowych, które zapewnią nie tylko większą podaż, ale też jednolite standardy w całym kraju.
Polska Rada Pelletu i kontrola jakości pelletu
Polska Rada Pelletu została powołana w czerwcu 2017 roku jako stowarzyszenie skupiające około pięćdziesięciu członków. W jej strukturach działają producenci i traderzy pelletu, producenci linii technologicznych, maszyn pakujących i wyposażenia, a także firmy doradcze, kontrolne, certyfikujące, laboratoria oraz przedstawiciele środowiska naukowego. Organizacja pełni rolę krajowego, autoryzowanego przedstawiciela European Pellet Council (EPC) oraz Bioenergy Europe, posiadając jednocześnie prawo głosu w ich strukturach. Na poziomie krajowym Polska Rada Pelletu funkcjonuje jako Krajowy Punkt Kontaktowy w zakresie systemów certyfikacji ENplus® oraz SURE-EU®, zgodnych z wymogami Dyrektywy REDII i REDIII. Ponadto reprezentuje Polskę w strukturach międzynarodowych, będąc członkiem Rady Nadzorczej Schemat SURE-EU w Bonn, gdzie odpowiada za kwestie związane z wdrażaniem Dyrektywy REDIII. W latach 2019–2024 stowarzyszenie posiada status National Promoting Association (NPA), co oznacza oficjalne upoważnienie do nadzorowania i wdrażania systemu certyfikacji ENplus® w Polsce. Pełni także funkcję autoryzowanego centrum szkoleniowego, organizując szkolenia dla Pełnomocników ENplus® z ramienia EPC.
Rosnące zapotrzebowanie i zmiany prawne w 2025 roku
Rok 2025 przyniósł dla rynku pelletu prawdziwy przełom – zarówno pod względem zapotrzebowania, jak i ram prawnych regulujących jego jakość. Z początkiem kwietnia odnotowano gwałtowny wzrost popytu, który w gospodarstwach domowych sięgnął nawet 70% więcej niż w roku poprzednim. To pokazuje, jak szybko pellet staje się paliwem pierwszego wyboru dla Polaków, którzy rezygnują z tradycyjnych źródeł ogrzewania na rzecz odnawialnych rozwiązań. Rosnące zainteresowanie pelletami zbiegło się w czasie z wejściem w życie nowych regulacji dla biopaliw stałych. Zgodnie z przepisami obowiązującymi od 2025 roku, każdy podmiot wprowadzający pellet na rynek ma obowiązek dysponować świadectwem jakości potwierdzającym parametry paliwa. Co istotne, świadectwo to musi być poparte badaniami przeprowadzonymi w akredytowanych laboratoriach, co eliminuje ryzyko nadużyć i deklarowania parametrów niezgodnych ze stanem faktycznym. Przepisy zawierają także jednolitą definicję pelletu drzewnego, np. określają długość granulki, która musi mieć średnicę od 6 do 8 mm. Ujednolicenie standardów ma ogromne znaczenie dla konsumentów, ponieważ daje pewność, że niezależnie od producenta, pellet spełniający normę zapewni odpowiednią jakość spalania i bezpieczeństwo użytkowania kotłów. Zgodnie z nowymi regulacjami, biopaliwem stałym mogą być jedynie surowce wymienione w katalogu ustawy, natomiast zakazano wprowadzania do obrotu biomasy nieujętej w tym katalogu. Nowa definicja pelletu drzewnego precyzuje, że musi on być wytwarzany z całych drzew bez korzeni, drewna strzałowego oraz pozostałości po wyrębie, które nie zostały poddane chemicznym procesom przetwarzania. Dopuszczalne są jedynie minimalne dodatki (do 2%). Dodatkowo określono wymagania jakościowe: zawartość wilgoci nie może przekraczać 10%, a zawartość popiołu – 1,2%. Na przedsiębiorców wprowadzających pellet do obrotu nałożono nowe obowiązki. Muszą oni:- zidentyfikować rodzaj pelletu i potwierdzić jego zgodność z definicją ustawową,
- określić klasę jakości (A1 lub A2) zgodnie z normą PN-EN ISO 17225-2,
- zlecić badania jakości w akredytowanym laboratorium, wykonane zgodnie z metodami określonymi w przepisach,
- zapewnić, aby badania obejmowały reprezentatywny sposób pobrania próbek,
- przechowywać raporty z badań i zachowywać ich kopie.
Program „Dobry Pellet” – zasady i etapy certyfikacji
Program „Dobry Pellet” został opracowany przez Polską Radę Pelletu we współpracy z jednostką certyfikującą Biocontrol. Jego celem jest zapewnienie przejrzystego systemu oceny jakości pelletu drzewnego oraz zagwarantowanie użytkownikom końcowym produktu zgodnego z wymaganiami międzynarodowych norm PN-EN ISO 17225. Certyfikat „Dobry Pellet” potwierdza klasę jakości pelletu (np. A1) i opiera się na systematycznym oraz kompleksowym monitorowaniu jakości w całym łańcuchu dostaw – od producenta aż do odbiorcy końcowego. Proces certyfikacji obejmuje inspekcje prowadzone przez kompetentnych inspektorów oraz regularne badania parametrów pelletu w akredytowanych laboratoriach. Zasady programu przewidują:- obowiązek zgłoszenia i podpisania umowy uczestnictwa,
- nadanie licencji na używanie znaku towarowego „Dobry Pellet”,
- prowadzenie dokumentacji w ramach księgi znaku,
- cykliczne badania jakościowe i inspekcje (dla produkcji/obrotu do 6 000 ton – dwa razy w roku; powyżej 6 000 ton – trzy razy w roku),
- pobieranie próbek przez inspektora podczas inspekcji na miejscu, a kolejne w trybie zdalnym,
- badania laboratoryjne potwierdzające parametry jakościowe zgodne z ISO 17225.
Klasy jakości pelletu
Certyfikacja pelletu w ramach programu „Dobry Pellet” nie ogranicza się do prostego potwierdzenia zgodności produktu z normą. Wprowadzono także podział na klasy jakości, które jasno określają, do jakiego rodzaju odbiorcy przeznaczone jest paliwo i jakie parametry techniczne musi ono spełniać. To rozwiązanie znane już w innych krajach Europy, a teraz porządkujące również polski rynek. W ramach programu „Dobry Pellet” wprowadzono klasyfikację jakościową zgodną z europejskimi standardami, która porządkuje zastosowanie pelletu w zależności od rodzaju instalacji. Klasa A1 została wskazana jako paliwo przeznaczone przede wszystkim dla odbiorców indywidualnych – domów jednorodzinnych i małych kotłów, gdzie priorytetem jest czyste spalanie, minimalna ilość popiołu i niezawodność urządzeń. Klasa A2 kierowana jest do większych instalacji grzewczych, takich jak kotłownie w budynkach wielorodzinnych, szkołach czy obiektach użyteczności publicznej, które mogą bezpiecznie pracować na paliwie o nieco wyższej zawartości popiołu. Natomiast klasa B w programie ma charakter przemysłowy i odnosi się do dużych elektrociepłowni czy zakładów wykorzystujących biomasę na szeroką skalę – tam najważniejsza jest cena i wysoka wartość opałowa, a mniej restrykcyjne parametry nie stanowią problemu. Dzięki temu podziałowi program „Dobry Pellet” eliminuje niejasności rynkowe: klient od razu wie, które paliwo jest odpowiednie dla jego kotła, a producenci i dystrybutorzy mogą precyzyjnie kierować ofertę do określonych grup odbiorców. Znaczenie podziału na klasy Wprowadzenie jasnej klasyfikacji usuwa wątpliwości klientów. Kupując pellet z oznaczeniem A1 czy A2, od razu wiadomo, czego można się spodziewać – jakie będą parametry, do czego paliwo najlepiej się nadaje i czy jego użytkowanie będzie bezpieczne dla danego kotła. Certyfikat „Dobry Pellet” pełni tu rolę przewodnika, który pozwala uniknąć ryzyka zakupu produktu niespełniającego wymagań. Korzyści dla rynku Dzięki klasyfikacji producenci mogą lepiej pozycjonować swoje wyroby, a klienci – świadomie wybierać paliwo dopasowane do swoich potrzeb. Klasa A1 stanie się wyznacznikiem jakości dla użytkowników domowych, a A2 – standardem dla sektora przemysłowego. W efekcie rynek zostaje uporządkowany, a komunikacja między sprzedawcą a klientem opiera się na faktach, nie na marketingowych deklaracjach.
Granice programu i przyszłość rynku
Program „Dobry Pellet” już na starcie wyznacza jasne ramy tego, co obejmuje certyfikacja. Najważniejszym założeniem jest koncentracja na pelletach drzewnych, które stanowią podstawowe paliwo odnawialne w polskich domach i cieszą się największym udziałem w rynku. To właśnie one mają kluczowe znaczenie dla gospodarstw domowych oraz dla realizacji celów klimatycznych. Na tym etapie certyfikacja nie obejmuje wszystkich biopaliw. Wprost wyłączono z niej brykiet torfowy, którego status pozostaje niejasny do czasu publikacji katalogu biopaliw. Dokument ten ma doprecyzować, które rodzaje paliw odnawialnych będą w przyszłości objęte jednolitymi wymaganiami jakościowymi. Dopiero wtedy możliwe będzie rozszerzenie programu o inne produkty, takie jak pellet agro wytwarzany ze słomy, łusek czy traw. To ograniczenie nie jest jednak wadą, lecz świadomym wyborem. Skupienie się na pellecie drzewnym pozwala w pierwszej kolejności dopracować system certyfikacji i wdrożyć go tam, gdzie jest najbardziej potrzebny – w segmencie o największym znaczeniu rynkowym i dla milionów użytkowników domowych. Dopiero w drugiej kolejności system będzie mógł zostać rozbudowany na inne paliwa. Przyszłość programu wiąże się także z nowymi regulacjami prawnymi. Po wejściu w życie ustawy określającej standardy dla biopaliw stałych planowane są kolejne spotkania branżowe, które doprecyzują szczegóły. Spodziewane są m.in. wytyczne dotyczące oznakowania opakowań, zasad etykietowania czy szczegółowych kryteriów certyfikacji dla różnych grup producentów. Dla rynku opału w Polsce oznacza to wejście w nową erę. Certyfikacja stanie się nie tylko narzędziem kontroli jakości, ale też mechanizmem regulującym konkurencję. Producenci i sprzedawcy, którzy nie dostosują się do wymagań, mogą zostać zepchnięci na margines. Ci, którzy wdrożą normy i uzyskają certyfikat, zyskają natomiast przewagę w postaci zaufania klientów i stabilnej pozycji na rynku. Ostatecznie program „Dobry Pellet” wyznacza kierunek: od uporządkowania rynku krajowego po stworzenie spójnego systemu, który w przyszłości obejmie wszystkie najważniejsze biopaliwa. To krok w stronę profesjonalizacji całej branży i budowania jej w zgodzie z europejskimi trendami energetycznymi.
Znaczenie dla konsumentów i branży opałowej w Polsce
Wdrożenie programu „Dobry Pellet” to moment przełomowy zarówno dla klientów indywidualnych, jak i dla całej branży opałowej. W czasach, gdy popyt na pellet rośnie szybciej niż krajowa produkcja, a rynek zalewają produkty o różnej jakości, certyfikacja staje się gwarancją bezpieczeństwa i przejrzystości. Dla konsumentów program oznacza przede wszystkim większą pewność. Kupując pellet oznaczony certyfikatem i przyporządkowany do klasy A1 lub A2, można mieć gwarancję, że paliwo zostało przebadane w akredytowanym laboratorium i spełnia normy jakościowe. Dzięki temu użytkownicy domowych kotłów zyskują stabilne parametry spalania, mniej popiołu, wyższą efektywność i mniejszą awaryjność urządzeń. To bezpośrednio przekłada się na komfort i oszczędności. Dla sprzedawców i producentów certyfikacja jest szansą na wyróżnienie się na coraz bardziej konkurencyjnym rynku. Otrzymanie znaku „Dobry Pellet” stanie się argumentem marketingowym, ale także realnym atutem – bo tylko ci, którzy spełnią określone standardy, utrzymają zaufanie klientów. Z drugiej strony brak certyfikacji może z czasem oznaczać trudności ze sprzedażą i marginalizację na rynku. Dla całej branży opałowej program to krok w stronę profesjonalizacji i unifikacji zasad. Wprowadza jednolite kryteria jakościowe, wzmacnia kontrolę i przejrzystość, a także ogranicza ryzyko nieuczciwej konkurencji. Dzięki temu rynek staje się bardziej stabilny, przewidywalny i lepiej przygotowany na rosnące zapotrzebowanie, które według prognoz będzie stale rosnąć w najbliższych latach. Nie można pominąć także aspektu środowiskowego. Pellet certyfikowany to paliwo czystsze i bardziej efektywne, a jego szersze wykorzystanie wpisuje się w strategię transformacji energetycznej oraz cele redukcji emisji w Polsce i w całej Unii Europejskiej. Program „Dobry Pellet” można więc uznać za fundament nowego etapu rozwoju rynku. Konsumenci otrzymują pewność jakości, producenci i sprzedawcy – jasne zasady gry, a cały sektor – narzędzie, które pozwala budować przyszłość zgodną z wymogami ekologicznymi i gospodarczymi.
Poradnik Przedsiębiorcy Po Zmianach Prawnych 2025
Zgodnie ze zmianami prawnymi obowiązującymi od 2025 roku, przedsiębiorcy zajmujący się obrotem pelletem drzewnym mają nowe obowiązki formalne i dokumentacyjne. Każdy podmiot wprowadzający biopaliwo stałe do obrotu musi przygotować „Świadectwo jakości biopaliwa stałego”, oparte na wzorze określonym przez ministra właściwego oraz aktualnych wynikach badań przeprowadzonych w akredytowanym laboratorium. Dokument ten należy przechowywać przez okres dwóch lat od dnia wystawienia. Przedsiębiorcy zobowiązani są dołączania do każdej partii pelletu:- kopii świadectwa jakości biopaliwa,
- kopii raportu z badań potwierdzającego zgodność.
- przedstawiać aktualne badania wykonane w akredytowanym laboratorium,
- wystawiać dokumentację dla nabywcy (świadectwo i kopię badań),
- przechowywać świadectwo przez dwa lata.
- wprowadzanie do obrotu biomasy niekwalifikowanej (np. import z krajów trzecich niezgodny z przepisami),
- handel pelletem niespełniającym wymogów jakościowych,
- prowadzenie działalności bez wymaganej dokumentacji,
- fałszowanie dokumentów i oszustwa.